Powiat Opolski - opole.lublin.pl

Kolor:
czerwony, ścieżka przyrodnicza oznaczona w terenie piktogramami na drzewach – biały kwadrat z czerwonym paskiem biegnącym po przekątnej z lewego górnego rogu do prawego dolnego.  

Długość:
4 km, czas przejścia ok. 2 godziny

Początek i koniec:
układ współrzędnych 1992 (EPSG2180) X:356307.73, Y:708685.09, N:51o2’8.26”, E:21o58’38.87” miejscowość Chruślina obok budynku Szkoły Podstawowej, znaki kierunkowe do ścieżki przyrodniczej przy drodze powiatowej nr 2637L,

Przebieg trasy:
Szkoła Podstawowa w Chruślinie – Złota Góra – Szkoła Podstawowa w Chruślinie

Uwagi praktyczne:
Na ścieżkę warto wybrać się wczesną wiosną w trakcie kwitnienia sadów oraz jesienią przed zbiorami jabłek. Ze względu na podłoże lessowe wycieczkę należy zaplanować w dni pogodne. W dni deszczowe trasa staje się zbyt błotnista.

Krótka charakterystyka ścieżki:
Ścieżka ma kształt pętli i zaczyna się obok Szkoły Podstawowej w Chruślinie. Poprowadzona jest zboczem doliny rzeki Podlipie, dalej skręca w kierunku jej wierzchowiny, porozcinanej siecią wąwozów lessowych i porośniętej lasem. Odnoga ścieżki dochodzi do śródleśnej polany, na której znajduje się pomnik powstańców styczniowych. Następnie, po przejściu przez las, wraca wśród sadów do Szkoły w Chruślinie.

Opracował:
Jacek Rosły

Szczegółowy opis ścieżki przyrodniczej Złota Góra

Przystanek 1

Szkoła Podstawowa w Chruślinie

Ścieżka zaczyna się obok tablicy informacyjnej znajdującej się przy Szkole Podstawowej w Chruślinie. Szkoła powstała w 1916 r., a w obecnym budynku mieści się od 1968 roku. Od 2003 r. posiada Wojewódzki Certyfikat Szkoły Promującej Zdrowie. W szkole funkcjonują różne koła zainteresowań, jak: Koło Młodych Ekologów, Liga Ochrony Przyrody - realizujące projekty popularyzujące wiedzę o przyrodzie i jej ochronie. Przy szkole znajduje się tablica odsłonięta jesienią 1993 r. upamiętniająca 65 rocznicę powstania Ligi Ochrony Przyrody. Po zapoznaniu się z przebiegiem ścieżki, trzeba udać się drogą asfaltową w kierunku zachodnim. Ze względu na duże nasilenie ruchu kołowego należy zachować szczególną ostrożność.

Przystanek 2

Dolina rzeki Podlipie

Po lewej stronie trasy widzimy dolinę rzeki Podlipie. Jest to niewielki ciek wodny będący dopływem rzeki Wyżnicy. Wzdłuż rzeki poprowadzona jest południowa granica otuliny Wrzelowieckiego Parku Krajobrazowego.
Po przejściu ok. 600 m, na skrzyżowaniu z drogą polną obok krzyża, skręcamy w prawo i idziemy w kierunku północnym. Trasa przebiega dalej utwardzoną drogą polną, która wiedzie kotliną otoczoną wzniesieniami pokrytymi kilkumetrową warstwą utworów lessowych. Wody opadowe oraz roztopowe wyrzeźbiły w nich sieć wąwozów lessowych porośniętych żyznymi lasami. W końcowym odcinku kotliny widoczne są po lewej stronie tarasy utworzone z wąskich działek, na których rosną drzewa i krzewy owocowe.

Przystanek 3

Głębocznica lessowa

Po przejściu ok. 1500 m, na końcu kotliny ścieżka dochodzi do ściany lasu, gdzie znajduje się rozwidlenie dróg. W miejscu tym odnoga ścieżki skręca w pierwszą drogę w lewo i biegnie przez las głębocznicą lessową w kierunku północnym. Droga wcina się w pokrywę lessową tworząc głęboki wąwóz o stromych, prawie pionowych ścianach, przerośniętych korzeniami rosnących na wierzchowinie drzew. Wpatrując się uważnie można tu zobaczyć „pełzające” drzewa, rosnące na stromych ścianach, a także kilka stanowisk paprotki zwyczajnej.  

Przystanek 4

Złota Góra – pomnik powstańców

Po ok. 120 m kończy się głębocznica i ścieżka skręca ostro w lewo, a następnie biegnie w kierunku południowym nad głębocznicą do pomnika powstańców styczniowych. W miejscu tym rozegrały się dwie bitwy. Pierwszą stoczyły w dniu 30 maja 1863 r. oddziały dowodzone przez pułkownika Lelewela-Borelowskiego. Powstańcy ponieśli straty i wycofali się przez Lasy Lubartowskie do Garwolina. Okoliczni mieszkańcy nazwali to miejsce „Parszywą Górą”. Druga bitwa rozegrała się 4 sierpnia 1863 r. Gen. Michał Heidenreich-Kruk odparł trzykrotny szturm wojsk carskich i dokonał kontrataku. Powstańcy ścigali uciekających aż do Urzędowa, gdzie toczyli z nimi walkę. Zwycięstwo nad silniejszym przeciwnikiem i zmuszenie go do ucieczki z pola bitwy sprawiło, że Parszywą Górę nazwano Złotą Górą i ta nazwa przetrwała. Bitwę upamiętnia pomnik wystawiony tu w 1929 r. oraz tablica pamiątkowa ufundowana w 130 rocznicę bitwy. Po chwili zadumy nad tragiczną historią naszego narodu schodzimy z powrotem głębocznicą do rozwidlenia dróg. Następnie mijamy po lewej stronie dwie odnogi wąwozów, którymi przebiegają mało uczęszczane leśne drogi. Obieramy trzecią drogę i wspinamy się ostro pod górę przez las. Idąc wcinającymi się w podłoże koleinami możemy zaobserwować proces powstawania głębocznicy lessowej.

Przystanek 5

Las

Następnie na odcinku ok. 400 m trasa wiedzie przez las grądowy. Jest on częściowo przekształcony przez człowieka na skutek masowego wprowadzania drzewostanu sosnowego. Lasy grądowe porastające okoliczne wąwozy charakteryzują się występowaniem wielu gatunków rzadkich i chronionych roślin.
Pospolicie rośnie tu: parzydło leśne, barwinek, bluszcz pospolity, kopytnik zwyczajny, wawrzynek wilczełyko, paprotka zwyczajna i paprotnik kolczysty. Na nielicznych stanowiskach występują: widłak wroniec, lepiężnik biały, ciemiężyca zielona, pluskwica europejska, kostrzewa leśna i naparstnica zwyczajna. Następnie ścieżka wychodzi z lasu na wierzchowinę, która osiąga tu wysokość bezwzględną 202,8 m n.p.m.

Przystanek 6

Punkt widokowy na wierzchowinie

Dalszą część ścieżki poprowadzono wierzchowiną wśród sadów. Po przejściu ok. 200 m, licząc od ściany lasu, ścieżka skręca w prawo i schodzi po stoku w kierunku południowym. Po prawej stronie mija zalesiony wąwóz lessowy. Rozciągają się stąd rozległe widoki na dolinę Podlipia, wzdłuż której ulokowane są zabudowania wsi Chruślina i leżącej po przeciwnej stronie rzeczki Owczarni. Koryto rzeki Podlipie wyznaczają nadwodne zadrzewienia. Są to głównie olchy, wierzby i topole. Ścieżka dochodzi do drogi asfaltowej, skręca w prawo i prowadzi do szkoły, przy której był jej początek.

(Źródło: Wrzelowiecki Park Krajobrazowy – przewodnik przyrodniczy, wydawca: Starostwo Powiatowe w Opolu Lubelskim i Powiatowa Biblioteka Publiczna w Opolu Lubelskim, we współpracy z Lasami Państwowymi Nadleśnictwo Kraśnik, Zespołem Lubelskich Parków Krajobrazowych w Lublinie i Muzeum Regionalnym w Kluczkowicach, Wydawnictwo Lipiec 2012).